Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΕΜΛΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ



Η Ομοσπονδία Εργαζομένων Μεταλλείων - Λιγνιτορυχείων - Λατομείων - Ελλάδος εξέδωσε ανακοίνωση για την επίσκεψη του προέδρου της Γιώργου Γλυνιαδάκη στον Καναδά και τις εντυπώσεις που αποκόμισε, όσο ο ιδρυτής του "παρατηρητηρίου..." και η συνοδεία του "διαφήμιζαν" τη Χαλκιδική στα αντιμεταλλευτικά gala που έλαβαν μέρος, αλλά και από συναντήσεις που είχε ο ίδιος με εκπροσώπους του μεγαλύτερου Συνδικάτων μεταλλωρύχων του Καναδά και άλλους φορείς. 

Ακολουθεί η ανακοίνωση.


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



ΘΕΜΑ: ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΝΑΔΑΣ



Στρατώνι, 06 Ιουνίου 2013,





Μέχρι και στον μακρινό Καναδά αναγκάστηκαν να φτάσουν οι «ηγέτες» της αντιμεταλλευτικής εκστρατείας στην απεγνωσμένη πια προσπάθειά τους να βρουν συμμάχους.



Μετά την «κούραση» και την «κάμψη» των «οπαδών» τους εντός συνόρων αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν στο Μόντρεαλ, την Οτάβα, το Τορόντο και το Βανκούβερ για να ξαναπούν σε ειδικά ακροατήρια, σε συγκεκριμένους συνομιλητές και στημένες συγκεντρώσεις που δεν είδε, δεν άκουσε και δε μετέδωσε κανείς, αυτά που ΕΙΠΑΝ και ΞΑΝΑΕΙΠΑΝ και στα ελληνικά ακροατήρια….







Εμείς ως απλοί εργαζόμενοι, απλοί μεταλλωρύχοι, απλοί κάτοικοι, που δουλεύουν και βγάζουν με το μεροκάματο το ψωμί τους, δε νοιώσαμε ποτέ την ανάγκη να βρούμε την ...απήχηση σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.







Εμείς δεν μεταβήκαμε στον Καναδά, για λόγους εντυπώσεων. Εμείς φτάσαμε στον Καναδά



με έναν και μόνο στόχο. ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ για άλλη μια φορά να μιλήσουν για μας χωρίς εμάς. Και μάλιστα αυτοί που δεν νομιμοποιούνται να το κάνουν.







Γι’ αυτό τον λόγο πήγαμε στον Καναδά. Πρώτον για να μιλήσουμε εμείς για μας και δεύτερον για να υπάρχει έστω και μία αληθινή μαρτυρία αυτής της αποστολής.







Η αποστολή μας δεν ήταν δύσκολη. Ομολογούμε ότι η πρώτη μέρα της παρουσίας μας στην Οτάβα ήταν αρκετή για να μας αποδείξει ότι το κίνητρο της αντιμεταλλευτικής αποστολής ήταν μόνο η δημιουργία εντυπώσεων και όχι η αντικειμενική ενημέρωση και η πληροφόρηση.







Ακόμα και οι «διαμαρτυρίες» στο καναδικό κοινοβούλιο, δεν έφεραν το παραμικρό αποτέλεσμα, γεγονός που αποδεικνύεται και από την αποσπασματική αναμετάδοση της αποτυχημένης αποστολής τους.







Ακόμα και το πολιτικό έρεισμα που τους οδήγησε στον Καναδά η γλυκύτατη αλλά παγκοσμίως άγνωστη NIKI ASHTON, ούτε το κόμμα της, το αριστερό NDP, δεν μπόρεσε να πείσει πόσο μάλλον το κοινοβούλιο.







Η δική μας συνάντηση με το μεγαλύτερο Σωματείο Μεταλλεργατών του Καναδά που εκπροσωπεί 300.000 μέλη και κατ’ ομολογίαν του στέλεχος του NDP, ΕΝΑ μας απέδειξε. Ότι οι αριστεροί στον Καναδά, σέβονται πρώτα και πρωτίστως την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Και δεν χρειάζονται καμία NIKI ASHTON, για να κάνει αριστερίζουσα πολιτική στην πλάτη της εργασίας. Στον Καναδά, οι αριστεροί πρώτα μιλούν με τους εργάτες και μετά με λαμπερούς ακτιβιστές.







Εμείς πήγαμε στον Καναδά. Ανοίξαμε τα μάτια και τα αυτιά μας, και μάθαμε πολλά. Καταλάβαμε ότι οι εντυπώσεις δεν κάνουν εύκολα τον γύρο του κόσμου. Σ’ αυτές τις χώρες που επικρατεί η λογική, ούτε καν στημένα ακροατήρια δε μπορούν να επιστρατεύσουν, ούτε αίθουσες των πενήντα ατόμων δε μπορούν να γεμίσουν τέτοιοι «ηγέτες» του αντιμεταλλευτικού κινήματος. Εμείς είδαμε ότι ένας δήμαρχος και δυο ακτιβιστές ταξίδεψαν μέχρι την άκρη του κόσμου και μίλησαν σε μικρές αίθουσες πανεπιστημίων με πολύ μικρό ακροατήριο το οποίο αποτελείτο κυρίως από φοιτητές και ακτιβιστές.



                              



               



Εμείς δεν πήγαμε για να είμαστε οι μάρτυρες της αποτυχίας τους. Εμείς συναντηθήκαμε με αυτούς που έπρεπε: με το μεγαλύτερο Συνδικάτο Μεταλλωρύχων του Καναδά, με βουλευτές, με παράγοντες υπουργείων και με εκπροσώπους τύπου. Και σας βεβαιώνουμε ότι στην Οτάβα και στο Τορόντο η ψυχραιμία και η γνώση των αληθινών δεδομένων δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης.







Εμείς γυρίσαμε πίσω στα χωριά μας και τα είδαμε όλα καθαρά. Είδαμε ότι αυτή η περιοχή δεν είναι πεδίο μαχών. Είναι ένας τόπος που μας χωρούσε και μας χωράει όλους.







Είδαμε ότι το μίσος, η βία και ο διχασμός δεν προήλθαν από μας. Ήταν αποτέλεσμα ενός ολόκληρου μηχανισμού που κατάφερε να στρέψει τους λίγους κατά των πολλών. Ενός μηχανισμού, που επιδίωξε από την αρχή, να παρουσιάσει μια ολόκληρη κοινωνία ως ανύπαρκτη και να προβάλει μια μικρή ηχηρή μειοψηφία ως το κέντρο των εξελίξεων……







Είδαμε ότι δεν υπάρχουν όρια. Αυτοί που ξεσήκωσαν την Ολυμπιάδα, που έκαναν τις μαύρες σημαίες σύμβολο της Χαλκιδικής, όταν έχασαν το παιχνίδι πήγαν στην Στρατονίκη. Μίλησαν για χωριό που θα καταρρεύσει, για σπίτια που θα βουλιάξουν. Για εκκλησιές που θα γκρεμιστούν. Έστρεψαν συγγενείς εναντίον συγγενών, φίλους εναντίων φίλων και όταν απέτυχαν αποσύρθηκαν. Επέστρεψαν τώρα στην Ιερισσό, για να δώσουν ίσως την τελική τους μάχη. Με παρόμοια συνθήματα και άλλους ακόλουθους. Τους ίδιους όμως «ηγέτες» και τον ίδιο απώτερο στόχο.







Αυτοί που θυμήθηκαν το περιβάλλον και την οικολογία μετά το 1995, όταν ήδη ήταν σε εφαρμογή μία πιο αυστηρή περιβαλλοντική νομοθεσία, πού ήταν πριν όταν υπήρχαν προγενέστερα περιβαλλοντικά προβλήματα στην περιοχή μας; Είναι οι ίδιοι που εξαφανίστηκαν όταν το 2003 - με κλειστή την εταιρεία -  μόνοι τους οι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ προσπαθούσαν να σώσουν το Στρατώνι, την Ολυμπιάδα και την ευρύτερη περιοχή από το τεράστιο περιβαλλοντικό πρόβλημα που θα δημιουργούσαν τα όξινα νερά. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία προβλημάτων και στις άλλες δραστηριότητες. Αντίθετα, εμφανίστηκαν ξανά όταν βρέθηκε καινούργιος επενδυτής το 2004 για να «σώσουν» τον τόπο μας και να μιλήσουν για προστασία του περιβάλλοντος.







Γι’ αυτούς του λόγους καλούμε τους πραγματικούς κατοίκους της περιοχής μας, το υγιές κομμάτι του τόπου μας, τους εργαζόμενους, τους μεταλλωρύχους, αυτούς που δίνουν καθημερινά ΑΓΩΝΕΣ για την επιβίωσή των οικογενειών τους, να σταματήσουν να σκύβουν το κεφάλι σε ξενόφερτους προστάτες και να αγωνιστούμε για το καλό τους τόπου μας.







Εμείς δε βλέπουμε ούτε διχασμό, ούτε μίσος, ούτε βία. Εμείς βλέπουμε πολύ καθαρά και κοιτάμε στα μάτια τους συμπολίτες μας, τους συγχωριανούς μας, τους συναδέλφους μας.



Και δεν θα ανεχτούμε άλλες θυσίες και άλλες παράπλευρές απώλειες για μια μάχη εντυπώσεων.







Ο αγώνας ο δικός μας θα είναι για να δούμε τον τόπο μας, τα χωριά μας όπως αξίζει στον περήφανο λαό της ΒΑ Χαλκιδικής.







Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε στον Καναδά, στην Χιλή, στην Γουατεμάλα για να βρούμε συμπαραστάτες. Την συμπαράσταση θα την βρούμε στην αυλή μας, στην γειτονιά μας, στα χωριά μας.







Δεν θα τους αφήσουμε να μας καταστήσουν μετανάστες στον ίδιο μας τον τόπο!







Ο Πρόεδρος της ΟΕΜΛΕ                                                              Ο Γραμματέας της ΟΕΜΛΕ


Γιώργος Γλυνιαδάκης                                                                     Κοσμάς Σιδηρόπουλος